Burmese Zodiac ေဗဒင္အေၾကာင္း

ေဗဒင္အေၾကာင္း
  ေဗဒင္ဟူသည္မွာ မာဂဓပါဠိေ၀ဒ (သသၤက႐ိဋ္

ဘာသာ ဟိႏၵဴနဂရီေဗဒ) သိျခင္းႏွင့္ အဂၤ„အဂၤါ ျဖစ္ျခင္း

တို႔ေပါင္းစပ္၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေဝဒဂၤမွ ဆင္းသက္လာ

သည္။ ေဝဒဂၤသဒၵါသည္ ေဗဒ၏အဂၤါျဖစ္ေသာ က်မ္းကို

ဆုိရာ၊ ယင္းတြင္သိကၡာ၊ကပၸ၊ဗ်ာကရဏ၊ ဆႏၵ၊ ေဇာတိသš၊

နိ႐ုႊၽိက်မ္းမ်ားပါဝင္သည္။ ေဝဒဂၤမွသသၤက႐ိုသသၤက႐ိဋ္

ဘာသာ သိ႔ုေရြ႔ေလ်ာ၍ ေဗဒဂၤျဖစ္လာသည္။ ေဗဒဂၤမွ ျမန္မာ

ဘာသာျဖင့္ ေဗဒင္ဟူေသာ ေဝါဟာရျဖစ္လာသည္။ ေဝဒဂၤတြင္

 ပါဝင္ေသာ ေဇာတိသတၱကား ေဗဒင္ပညာပင္ျဖစ္သည္။ ေဝ

ဒ-ေဗဒသဒၵါသည္ သိျခင္းအနက္ကို ဆိေ သာေၾကာင့္ ေဗဒင္

ပညာျဖင့္ ပစၥဳန္ အတိတ္ အနာဂတ္ အက်ိဳးအျပစ္တို႔ကို

သိႏိုင္သည္ဟု ေရွးအခါကပင္ ယံုၾကည္ရင္းစြဲ ရွိခဲ့သည္။

သာမ၊ယဇု၊ကၠု႐ုဟူ၍ ေဗဒ ၃ပံု ရွိသည္တြင္ အထဗၺနကို ထည္

သြင္းလ်က္ ေဗဒ ၄ ပံုဟုေရးသား ေျပာဆိုေလ့ရွိၾကရာ၊ အ

မွန္စင္စစ္အားျဖင့္ ေဗဒ ၄ ပံမွ ု ာ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးတို႔၏ ဘာသာ

စာေပမ်ားသာ ျဖစ္ၾကေလသည္။

ဤေဗဒင္ပညာသည္ အလြန္ေရွးက်လွေသာ ကယ္လဒီး

ယား၊ ဗက္ဗီလံးု နီးယား၊ အီဂ်စ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိင္ ု ငံမ်ား

တြင္ ထြန္းကားေပၚေပါက္လာခဲ့ရာ၊ အဘယ္မွ် ႏွစ္ပရိေစ ၦဒ

ၾကာခဲ့ျပီဟု မည္သူမွ် အတတ္မေျပာႏိုင္ေခ်။ မည္သည့ႏိုင္္ငံ

မွ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ဟူ၍လည္း အေထာက္အထား

မျပႏိုင္ၾကေခ်။ အဆိုပါ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ေခတ္ကာလ အ

ေလ်ာက္ ပညာရွင္မ်ားသည္ ေကာင္းကင္ရွိ ျဂိဳဟ္နကၡတ္

တာရာတို႔ကို အေျချပဳ၍ တီထြင္ေပၚလာေသာ ပညာတရပ္

ျဖစ္သည္ဟု ယူဆယံၾုကည္ၾကသည္။ ေဗဒင္ပညာသည္ ေရွး

ေဟာင္း အိႏၵိယနိုင္ငံ၏ အာရိယန္လူမ်ိဳးတိ႔ုမွ ေပါက္ပြားဆင္း

သက္လာသည္ဟု အဆိုရွိသည္။ ဘီစီ ၃၅၆ ခုႏွစ္ အယ္လက္

ဇႏၵာသဂရိတ္လက္ထက္တြင္ ကယ္လဒီးယန္း လူမ်ိဳးတို႔၏

ေၾကညာခ်က္အရ မိမိတို႔၏ေဗဒင္ပညာသည္ အတိတ္ႏွစ္

ေပါင္း ၄၇၃Ùဝ၄ဝ ကပင္ ရွသ ိ ည္ဟု သိရသည္။ မည္သို႔ပင္

ျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ပရိေစၦဒ ကိုအတိအက် မခန္႔မွန္းႏိုင္ ေသာ အခ်ိန္

ကာလကပင္ ေဗဒင္ပညာ စတင္ေပၚေပါက္ ခဲ့ျခင္းကိမူ ု ကား

မျငင္းသာေခ်။ ေဆးပညာႏွင့္ အျခား ေလာကီပညာရပ္

မ်ားကဲ့သို႔ပင္ ေဗဒင္ပညာသည္လည္း ေရွးမဆြကပင္ ေပၚ

ေပါက္လာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေဗဒင္ပညာသည္လည္း

အိႏၵိယမွဆင္းသက္လာခဲသည္ကို သမိုင္းအရ သိႏိုင္ေပသည္။

ေဗဒင္ပညာဆိုရာ၌ ေျမျပင္ႏွင့္ အာကာသေကာင္းကင္

တြင္ ျဖစ္ေပၚလာသမွ်ေသာ တိတ္နိမိတ္ႏွင့္တကြ ျဂိဳဟ္

နကၡတ္တာရာတိ႔ု၏ အထြန္း„အညိဳး | „အငုပ္„အေပၚ၊ ၾကယ္

ေၾကြျခင္း၊ ဥကၠာပ်ံျခင္း၊ တိမ္ေတာက္ျခင္း၊ ၾကယ္တံခြန္ေပၚ

ျခင္း၊ ေနၾကတ္၊ လၾကတ္၊ ျဂိဳဟ္ပူးျဂိဳဟ္ျမင္မွစ၍ ျဖစ္ေပၚ

လာသမွ်ေသာ တိတ္နိမိတ္မ်ားကို အေျခခံျပဳ၍ ေဟာဆိုရ

ေသာ ပညာတရပ္ျဖစ္သည္။ ဖြားသUရာဇ္ႏွင့္ အသက္ကို

တည္လ်က္ ၇ ခု၊ ၈ ခု၊ ၁၂ ခုစား၍ အၾကြင္းဂဏန္းသခ်ၤာအ

ရ တီထြင္ေသာ ေဟာနည္းမ်ားမွ အစ အခ်ိန္နာရီကို မူ

တည္၍ေဟာေသာ ဟူးရားေဗဒင္၊ ကာလၾကီးေဗဒင္၊ ဂဏန္း

ေဗဒင္၊ ေမြးဖြားခ်ိန္အရ ေကာင္းကင္ ၁၂ ရာသီျဂိဳဟ္၊ လဂ္၊

စန္းတို႔ကို ၾကည့္၍ ေဟာဆိုေသာေဗဒင္ဟူ၍ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ

သည္။ သိ႔ုေသာ္ ေမြးဖြားခ်ိန္တြင္ တြက္ယူရရွိသည့္ ေကာင္း

ကင္ ၁၂ ရာသီျဂိဳဟ္ခြင္၏ အလားအလာကို စစ္ေဆးေဟာ

ေျပာေသာ ေဗဒင္ပညာသည္ သဘာဝယုတၱိရွိေပသည္။

ျဂိဳဟ္နကၡတ္ၾကယ္တာရာတိ႔ုသည္ သက္ရွသ ိက္မဲခပ္ ့သိမ္း

အေပၚတြင္ သက္ဆုင္ ရာသဘာဝအစြမ္းသတၱိ အရွိန္ အဝါျဖင့္

လႊမ္းမိုး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ႏိုင္သည္ဟု ေရွးပညာရွင္တို႔ ယူဆခဲ့ၾက

သည္။ ဥပမာ„တနဂၤေႏြျဂိဳဟ္ဟု ေခၚဆိုသည့္ အပူဓာတ္ကို

ေပးေဆာင္ႏိုင္ေသာ ေနမင္းကို အမွီျပဳ၍သာ သက္ရွိသက္

မဲ့တို႔သည္ သန္စြမ္းၾကီးထြားလာရသည္။ ေနမ႐ွိလွ်င္

သက္ရွိသက္မဲ့အားလံုး ေသေၾကပ်က္ျပဳန္း သြားၾကလိမ့္

မည္။ ေန၏ အလင္းဓာတ္ေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြကာ

ရဲစြမ္းသတရွိရသည္။ အေမွာင္ဓာတ္ကို သက္ရွိသက္မဲ့တို႔

သည္ အစဥ္ထာဝရ မလိုလားၾကေခ်။ ဤသေဘာကို ဆင္

ျခင္လွ်င္ ေနမင္းတည္းဟူေသာ တနဂၤေႏြျဂိဳဟ္သည္ သက္ရွိ

သက္မဲ့တို႔၏ အသက္သခင္ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အဘယ္မွ်

အင္အားေပးႏိင္ ု သည္ကို ရိပ္စားမိသင့္သည္။ အသက္ဝိညာဥ္၊

အဖ၊ မာန၊ အလုပ္အကိုင္၊ ရာထူး ဂုဏ္ထူးကို အစိုးရ၏။

ထို႔အတူ တနလၤာေခၚ လမင္းသည္ ျဂိဳဟ္အျဖစ္ျဖင့္ သူ၏

သဘာဝကို ေပးစြမ္းႏိုင္သည္။ သတၱဝါတို႔သည္ ေအးျမ

ၾကည္လင္လွေသာ လေရာင္ကို ျမင္ရေသာအခါ စိတ္ေပ်ာ္

ရႊင္လန္း ၾကည္ႏူးေလ့ရွၾိကသည္။ အေအးဓာတ္၊ အမိ၊ စိတ္၊

ေငြရတနာ စသည္တို႔ကို အစိုးရသည္။ ထိုအတူ အဂၤါျဂိဳဟ္

နီသည္ မိမိ၏ ေသြးနီေရာင္သဘာဝအတိုင္း အစြမ္းသႊၽိ၊

အရည္အခ်င္း၊ ရဲစြမ္း သတၱိ၊ ဇြဲလံုးလ၊ စြန္႔စားမႈ၊ သတ္ဝံျ့ဖတ္

ဝံေ ့ သာစိတ္၊ ခိက္ ု ရန္ေဒါသစိတ္၊ ေဘးရန္ ပ™ပ ိ Qမႈ၊ စစ္မက္၊

ေက်းကြၽန္၊ လင္ေယာက်္ားကို အစိုးရသည္။ ဗုဒၶဟူးျဂိဳဟ္

စိမ္းသည္ အသိဥာဏ္၊ သားသမီး၊ အတတ္ပညာတိ႔ုကို အစိးရ ု

သည္။ ၾကာသပေတးျဂိဳဟ္ဝါသည္ ပညာ—ာဏ္၊ ေငြေၾကး

ဥPာဓန၊ အက်င့္စာရိႊၽ၊ ဘာသာ၊ အယူဝါဒ၊ မိတ္ေဆြ၊

ဆရာ စသည္တို႔ကို ဖန္တီးေပးႏိုင္သည္။ ေသာၾကာျဂိဳဟ္

သည္ သူ၏ ထြန္းေတာက္ေသာ အလင္းေရာင္ဓာတ္အားျဖင့္

ကာမရာဂ၊ အခ်စ္ေရး၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးျခင္း၊ မိန္းမ၊ မယား၊

ဂုဏ္ပကာသန၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ေစာျခင္း အစရွိသည္တို႔ကို

စြမ္းေဆာင္ေပးႏိင္ ု သည္။ စေနျဂိဳဟ္မြဲ ျဂိဳဟ္ျပာကား ဆင္း

ရဲဒုကၡ၊ အေႏွာင့္အယွက္၊ အခ်ိန္ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာျခင္း၊

ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း၊ ေတြေဝမိန္းေမာျခင္း အစရွိသည္တို႔ကို

ျဖစ္ေစတတ္သည္။ ရာဟုႏွင့္ ကိတ္အေမွာင္ျဂိဳဟ္တို႔သည္

ေကာင္းကင္မွာ ျဂိဳဟ္ကိယ္ ု ျဒဗ္ႏွင့္ အထင္အရွားမရွိ ေစကာ

မူ၊ ေနၾကတ္ လၾကတ္ကို ဖန္တီးေပးႏိုင္ေသာ အစြမ္းသႊၽိ

ေၾကာင့္ အေမွာင္ေလာကႏွင္တ ့ ကြ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ေသာ

အက်ိဳးအျပစ္၊ ေျခေလးေခ်ာင္းတိရျ>ြာန္ စသည္တိ႔ုကို အစိုး

ရသည္။ ဤျဂိဳဟ္ ၉လံုးအျပင္ ထပ္မံေတြ႔ရွိရေသာ ယူေရး

နပ္၊ နက္ပကြၽန္း၊ ပလူတိုျဂိဳဟ္တိ႔ုကိလ ု ည္း ယခုအခါ ထည့္

သြင္းေဟာေျပာၾကေပသည္။  အႆဝဏီ

နကၡတ္အစ ေရဝတီနကၡတ္အဆံးု နကၡတ္ ၂၇လံးု သည္လည္း

သူ႔သဘာဝႏွင့္သူ ဖန္တီးေပးႏိင္ ု ေပသည္။ ေရွးပညာရွင္တို႔

သည္ ဤသဘာဝမ်ားကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္ေတြ႔

ေလ့လာျပီးမွသာ ယူဆေဟာဆိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

တြက္႐ိုးသခ်ၤာအရ အာကာသေကာင္းကင္ကို စက္ဝိုင္း

သဖြယ္ရွိေသာ ၁၂ ရာသီစက္ကို တည္ေဆာက္လ်က္ မိႆ„

ျပိႆ„ေမထုန္ စသည္ျဖင့္ အမည္ေပးထားသည္။ ထိုျပင္

၁၂ ရာသီစက္ကို တနဂၤေႏြျဂိဳဟ္ ေနမင္းႏွင့္ တနလၤာျဂိဳဟ္လ

မင္းအတြက္ ပိုင္အိမ္ ၁၃ စီ၊ အဂၤါအစ စေနအဆံးု ပဥၥတား

ျဂိဳဟ္ ၅ လံးု အတြက္ ပိုင္ အိမ္ ၂ အိမ္စီသတ္မွတ္ထားသည္။

ယင္းသိ႔ု ပိုင္ အိမ္အျဖစ္ ေပးထားပံုမွာလည္း သဘာဝက်လ်က္

စိတ္ပါဝင္စားစရာ ေကာင္းလွသည္။ ပိုင္အိမ္မ်ား အျဖစ္

စ„သာ„ေရႊ„ကူ„အင္း·ဝ„သူ„ဆန္„ျဖဴ„တ„တင္း„ေပး ေဆာင္

ပုဒ္အရ မိႆရာသီမွစ၍ လက္ဝဲရစ္အစဥ္အတိုင္း ခ်ယူႏိင္ ု

သည္။ ေကာင္းကင္တြင္ သူ႔လမ္းေၾကာင္းႏွင့္သူ မရပ္မ

တည္ လွည့္လည္သြားလာေနၾကေသာ ျဂိဳဟ္တို႔ကို အခ်ိန္

ကာလအားေလ်ာ္စြာ ေနာက္ခံနကၡတ္ ၂၇ လံုးပိုင္ ၁၂ ရာသီ

စက္အရ ဘယ္ေန႔တြင္ ဘယ္ရာသီမွာ ရွသ ိ ည္ကို တြက္ယူႏိင္ ု

သည္။  ျဂိဳဟ္အားလံုး သည္ ၁၂ရာသီစက္ထဲမွာ မည္သို႔မည္ပံတည္

ရွိသည္ကို သိရ ျပီးေနာက္၊ ေမြးဖြားေသာအခ်ိန္အရ လဂ္ ရာသီ အံသာ

လိႊၽာ တိ႔ုကို တြက္ခ်က္ယူႏိုင္သည္။ လဂ္၏ ၁ တန္႔သည္

တႏုဘာဝ၊ လဂ္၏ ၂ တန္႔သည္ ကုတု$ဘာဝ၊ ၃ တန္႔သည္

သဟဇဘာဝ စသည္ျဖင့္ ၁၂ တန္႔သည္ ဗ်ာယဘာဝအထိ၊

ဘာဝ ၁၂ပါးကို ခြ၍ ဲ သတ္မွတ္ရသည္။ မည္သည္ျ့ဂိဳဟ္သည္

မည္သည္ဘ ့ ာဝတြင္ရွသ ိ ည္ကို သိရေသာအခါ ေဗဒင္က်မ္းလာ

နည္းစံနစ္မ်ားအတိုင္း ျဂိဳဟ္ပူး ျဂိဳဟ္ျမင္၊ နကၡတ္၊ နဝင္း၊

ယုဂ္ စသည္တို႔ အေပၚတြင္ အေျချပဳကာ၊ အတိတ္၊ ပစၥဳပန္

ႏွင့္ အနာဂတ္ အက်ိဳးအျပစ္တိ႔ုကို တြက္ယူေဟာဆိႏိုင္ ေသာ

စခန္းသို႔ ေရာက္လာေပသည္။ ဤဖြားဇာတာျဂိဳဟ္ခြင္သည္

ဇာတာရွင္၏ တသက္တာ အက်ိဳးအျပစ္တို႔ကို ေဟာကိန္း

အမ်ိဳးမ်ိဳးအားျဖင့္ ေဟာသြားႏိုင္ေပသည္။

ဖြားဇာတာ ျဂိဳဟ္ခြင္အရ၊ မူလအေျခခံပါလာေသာ အ

က်ိဳးအျပစ္တို႔ကို ကိန္းေသယူဆႏိုင္သည္။ မင္း မွဴးမတ္

စစ္သူၾကီး သူေဌး ပညာရွိ ျဖစ္မည့္ အေျခအေန၊ အိမ္ေထာင္

ေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဆင္းရဲဒုကၡ၊ ေဘးရန္၊ မိဘ၊ ေမြးခ်င္း၊

သားသမီးအေျခအေနစသည္တိ႔ုကို ဘာဝ ၁၂ ပါးအရ ေဟာ

ဆိုရေပသည္။ ေမြးဖြားခ်ိန္အရ ၁၂ ရာသီ ေကာင္းကင္ကို

ဓာတ္ပံု႐ိုက္သည့္သဖြယ္ ႐ိုက္ျပထားေသာ ျဂိဳဟ္ခြင္သည္

ဖြားဇာတာျဂိဳဟ္ခြင္ဟု အတည္ျပဳရေစကာမူ၊ ထိုထို ျဂိဳဟ္တို႔

သည္ ရပ္တည္မေနၾကဘဲ သြားျမဲ သြားေနၾကေသာေၾကာင့္

ေဂါစရေခၚ ေကာဇာျဂိဳဟ္မ်ားအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားၾက

ေပသည္။ မည္သည့္ရာသီ မည္သည့္ဘာဝကို မည္သည့္

ျဂိဳဟ္စီးလွ်င္ မည္သို႔ျဖစ္မည္ကို ေရွ႔သို႔ဆက္ျပီး အေဟာ

ထုတ္ႏိင္ ု သည္။ သို႔မဟုတ္ တနလၤာျဂိဳဟ္စီးယွဥ္ေသာ စန္း

စီးနကၡတ္(စင္နကၡတ္) အရ ဒသေဟာကိန္းမ်ားႏွင့္ အနာဂတ္

အေဟာမ်ားကို ခ်ိန္ဆ ေဟာဆိုရေပသည္။

ေဗဒင္ေဟာကိန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္အန ့ က္ သာမန္ အတို

နည္းအားျဖင့္ တြက္ယူေသာကိန္းမ်ားကို သာမန္ပညာ႐ွင္

တို႔ တတ္ကြၽမ္း နားလည္ၾကသေလာက္၊ ေဗဒင္တြက္႐ိုး

သခ်ၤာႏွင့္ အေဟာပညာကို ပါရဂူေရာက္တတ္ေျမာက္နား

လည္ရန္မွာမူ အလြန္ခဲယဥ္းလွေပသည္။ ေဗဒင္ပညာကို ယံု

ၾကည္ျပီးလွ်င္ စိတ္ဝင္စားသူမ်ားရွိၾကသကဲ့သို႔ မယံုၾကည္

စိတ္မဝင္စားႏိုင္ေသာ လူမ်ားလည္း ရွိၾကေပသည္။ မည္

သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ ေဗဒင္ပညာကား ေရွးေဟာင္း ပညာတရပ္

အပါအဝင္ ျဖစ္႐ံမွ်မက အေျခခံပညာ နည္းစံနစ္ ထုထယ္

လည္း ခိုင္ခံ့ေကာင္းမြန္လွေပသည္။ ျဂိဳဟ္သြား ျဂိဳဟ္လာ

ကို ပိုင္ပိုင္ နိုင္နိုင္ တြက္ယူႏိုင္ ရန္ သူရိယသိဒၶႏ ၱ၊ ျဗဟၼာ့သိဒၶႏ ၱ

အရိယသိဒၶႏ ၱ၊ သိဒၵႏ ၱသီေရာမဏိအစရွိေသာ သိဒၶႏ ၱတြက္႐ိုး

၁၈မ်ိဳးကား ေရွးကပင္ရွိခဲ ့သည္။ ထိျုပင္ ျဂဟလာ ၈၁ တြက္

႐ိုး၊ဘာသုတိ၊သရဝိေဇၨာဒယဇနမပတၱိက၊ျမန္မာျပည္ျဖစ္

မကာရႏ ၱ၊သံဒိ႒တြက္႐ိုးမ်ားလည္း ရွိၾကသည္။ ေခတ္မီ အ

ေနာက္ႏိုင္ငံ ေဗဒင္တြက္႐ိုးသခ်ၤာက်မ္းမ်ားလည္း အမ်ား

အျပားပင္ ရွိၾကသည္။ ျဗိဳ႔ဟ%ာတက၊ ျဗိဳ႔ဟဇ္သံဟိတ၊

အပၸဇာတက။ ထိုျပင္ ရာဇမႊၽ႑၊ ဇာတကပါရိဇာတ၊

သာရာဝလိ„ဇာတကေဒသမဂၢ။ ျပႆနာမဂၢ၊၊ ဖလဒီပိကာ၊

ဥတၱရကာလ အျမိတၱၽ၊ ေဟာရရတနာ၊ သဗၺတၳစိႏ ၱာမဏိ၊

ဘာဝ ရတနာကရ၊ ဇာတကတတြာ၊ ေဇာတိသတၳသိယၤ•‡

ေဗာဓ၊ ဇာတကလကၤာရ ဇာတကစႏၵရိယဗရဂုဍိ၊ ဗရေကာ႒ိ၊

သေကၤတနီတိ အစရွိေသာ ေရွးေဟာင္း သသၤက႐ို™္ေဗဒင္

က်မ္းမ်ားသာမက၊ ေခတ္ေပၚအေနာက္ႏိုင္ငံ ေဗဒင္က်မ္း

မ်ားလည္း အမ်ားအျပားပင္ ႐ွိၾကသည္။

  ဦးသန္းေမာင္    

 ျမန္မာစြယ္စံုက်မ္း